Müzikte Hız Ve Gürlük Terimleri, Türk Halk Müziğinin Genel Özellikleri
Türk Halk Müziğinin Genel Özellikleri
Türk halk müziği, Türkiye'nin çeşitli yörelerinde farklı ağızlar ve formlarda söylenen Türkçe yöresel etnik müziklerin tümü. Yapısal olarak Folklorun bir parçasıdır. Türk halk müziği (kısaca THM), sözlü halk müziği ve sözsüz halk müziği olmak üzere ikiye ayrılır. Sözlü halk müziğine genel olarak türkü adı verilir. Sözsüz halk müziği ise düzenli yöresel çalgı ezgileridir.
Türk halk müziği kapsamında dikkate alınan eserler, klasik ve modern olmak üzere ikiye ayrılır:
Klasik Türk halk müziği, çeşitli yörelerden derlenmiş birçoğu anonim olan türkülerden ve sözsüz halk müziklerinden oluşur. Anonim eserlerin sözü ve bestesinin kime ait olduğu bilinmez ve yöreye mâl olmuştur.
Modern Türk halk müziği ise, 1970'li yıllardan sonraki dönemde eski yöresel müzik kalıpları örnek alınarak oluşturulmuş, sözü ve bestesi belli olan halk müzikleridir.
Müzikte Hız ve Gürlük Terimleri:
GÜRLÜK TERİMLERİ :
Piano: Hafif gürlük, p harfiyle gösterilir.
Mezzoforte: Orta gürlük, mf harfleriyle gösterilir.
Forte: Kuvvetli gürlük, f harfiyle gösterilir.
HIZ TERİMLERİ :
Adagio: Ağır
Andante: Ağırca
Moderato: Orta çabuklukta
Allegro: Çabuk, neşeli
Ritterdando: Gittikçe ağırlaşarak
Accelerando: Çabuklaştırarak, acele ederek
A Tempo: İlk Tempoya, önceki tempoya
Türk Müziğinde Makamlar :
Batı müziğindeki ton, Türk Halk Müziğindeki ayak kavramı Klasik Türk Müziğinde makam olarak geçer ve bazı makamlar aşağıda sıralanmıştır.
Acem aşiran
Beyati
Buselik
Hicaz
Hüseyni
Hüzzam
Karcığar
Kürdili hicazkâr
Muhayyer
Nihavent
Nikriz
Rast
Segâh
Şehnaz buselik
Marşlarımız :
İstiklal Marşı
Gençlik Marşı
İzmir Marşı
Dumlupınar
Ekleyen : A. Akdağ