Ekonomik Ve Sosyal Hayat / Toprağın Önemi-Tarihte Toprak Yönetimi
EKONOMİK VE SOSYAL HAYAT
TOPRAK ANA
Toprağın Önemi
Topraktan yararlanma yolları; tarım ürünleri, hayvancılık, ormancılık, tuğla-kiremit, porselen-fayans, cam.
Tarıma Destek Veren Kurumlar :
Ziraat Bankası: Üreticileri desteklemek için krediler verir.
Tarım İşletmeleri Genel Müdürlüğü: Bitki ve hayvan ürünlerini arttırmaya, ürünleri çeşitlendirmeye ve kaliteyi yükseltmeye çalışır.
Devlet Su İşleri: Kurduğu bent, gölet, baraj ve sulama şebekesiyle tarımın sulama ihtiyacını karşılar.
Tarım Kredi Kooperatifleri: Üreticilerin ürünlerini değerlendirmek ve fiyat düşüşlerine karşı üreticilerin zarar görmesini önlemek amacıyla destekleme yapar.
Toprak Mahsulleri Ofisi: Özellikle tahıl ürünlerinin alım ve satışını yapar. Gerekli stok tesisini ve korunmasını sağlar. Bu ürünlerin piyasada istikrarını sağlar.
GAP İdaresi Başkanlığı
Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı
Tarımın Türkiye Ekonomisindeki Yeri
- Nüfusun önemli bir kısmı tarım sektöründe çalışır.
- Sanayi kuruluşlarının birçoğunun hammaddesi tarım ürünleridir.
- İhraç ürünlerimizin önemli bir bölümü tarım ürünleridir.
Tarımda Verimi Arttırmak İçin
- Toprak bakımı
- Sulama
- Gübreleme
- Tohum ıslahı
- Makineleşme
- Pazarlama
Tarım Ürünleri
Tahıllar: buğday, arpa, mısır, pirinç, çavdar, yulaf
Baklagiller: fasulye, nohut, mercimek, bakla, bezelye
Sanayi Bitkileri: tütün, pamuk, şeker pancarı, keten, kenevir, anason, çay
Yağ Bitkileri: ayçiçeği, susam, zeytin, haşhaş, soya fasulyesi, kolza
Sebzeler: domates, soğan, biber, patlıcan, ıspanak, fasulye, marul, salatalık, havuç vb.
Meyveler: fındık, turunçgiller, incir, üzüm, elma, kayısı, Antep fıstığı, ceviz, şeftali, kiraz vb.
TARİHTE TOPRAK YÖNETİMİ
Hititler döneminde; toprak devletin malı idi. Kral, bu toprakları üretim yapılması için (işletmeleri için) komutan ve valilere veriyordu. Buna karşılık, bu komutan ve valiler, orduya asker besliyorlardı.
Ortaçağ Avrupası’nda; Feodalite (Derebeylik) adı verilen bir düzen vardı.
Feodalite (Derebeylik):
- Kavimler göçü sonunda oluşan boşluktan yararlanan kişiler toprakları egemenliği altına alıp üzerindeki insanları kendine bağladığı sistemdir. Kısaca zengin toprak sahibi kişiler diyebiliriz.
İnsanlar eşit değildi. En üst tabakada KRAL, sonra SOYLULAR, en alt kesimde ise SERF’ler bulunurdu. Toprak feodal beyler arasında paylaşılmıştır. Ekonomik güç feodal beylerin elinde olduğu için Kral’a her istediklerini kabul ettirebiliyorlardı. Serf’ler toprakla beraber alınıp satılabilen sürekli toprak işçisi olan kişilerdi. Senyörler (feodal beyler) toprakların ve bu topraklar üzerindeki her şeyin, çalışanlar dâhil, sahibi idiler. Köylüler bu topraklar üzerinde çalışırlardı, bunun karşılığında para alırlardı.
Selçuklularda Toprak Yönetimi
Selçuklularda topraklar, devletin malı sayılırdı ve bu topraklara miri arazi denirdi. Miri Arazi 4’e ayrılır:
-
Has Arazi: Mülkiyeti ve vergi gelirleri sultan ve ailesine ait olan topraklardır.
-
Vakıf Arazi: Geliri sosyal yardım kurumlarına ayrılan topraklardır.
-
Mülk Arazi: Görevlerinde başarılı olan devlet adamlarına verilen topraklardır. Bu topraklar kişinin mülkiyeti sayılır, bu toprakları istedikleri şekilde kullanırlardı.
-
İkta Arazi: Ordu mensupları ile devlet adamlarına hizmetleri veya maaş karşılığı verilen topraklardır. İkta sahipleri atlı asker beslerlerdi.
Ekleyen : dersimiz.com